Voor de tweede keer op rij portretteert David Williams tien vreselijk verschrikkelijke kinderen. Zo is er een hyper hongerige Humbert die een allesverslindende baby is. Dat mag je best letterlijk nemen. En dan is er bijvoorbeeld ook nog Groenteloze Harry. Hij at vooral geen groenten en dat hebben ze hem later betaald gezet ... Kortom in tien korte, grappige verhalen worden er nachtmerries van kinderen voorgesteld. Telkens wordt er één specifiek kenmerk zo uitvergroot dat het - voor de doelgroep althans - hilarisch wordt.

Zowat op elke bladzijde zijn er kleurrijke illustraties terug te vinden van Tony Ross. De prenten zijn even schreeuwerig en druk als de karakters van de ettertjes. In dat opzicht vullen tekeningen en tekst elkaar mooi aan. Bovendien wordt er vaak gevarieerd in het lettertype en de lay-out.

Ikzelf ben niet zo’n fan van het genre maar ik begrijp dat veel kinderen dit kunnen smaken. Minder ervaren lezers hoeven ook niet meteen het hele boek uit te lezen. Elk verhaaltje staat ook op zichzelf. Goed nieuws voor de liefhebbers: deel drie is onderweg. God zij dank is het een trilogie.