Barbara Rottiers grootste voorbeeld over hoe je er tot op je oude dag toch lol in kunt houden, tegen alle verwachtingen van de wereld in, is de wereldberoemde schrijfster Astrid Lindgren. Er kunnen vast honderden verschillende boeken over haar leven geschreven worden en die zullen allemaal anders zijn, licht ze op een van de eerste bladzijden toe. Dit boek is een verslag van haar liefde voor de oma van Zweden, de moeder van Pippi Langkous, het eeuwige kind Astrid Lindgren en het is een erg mooi en ook rijk verslag geworden. Ze sprak met mensen die Astrid hebben gekend, ze bekeek foto’s, films, las interviews, snuisterde in dagboeken, brieven en verkende de plekken waar ze leefde. Alle informatie die ze verzamelde, bundelde ze tot Levenslessen met de L van Lindgren.

Zo krijg je als lezer in vijf hoofdstukken een ruim beeld van Astrids leven van haar geboorte tot haar dood. Er is aandacht voor de warmte en gezelligheid die haar omgeving uitstraalde, voor haar vrijgevochten karakter, haar strijd tegen onrecht en ook voor de eenzaamheid die Astrid vaak heeft gekend. Haar beschrijvingen vult Barbara Rottiers aan met persoonlijke gedachten en anekdotes. Ze spreekt de lezer persoonlijk aan, waardoor er een betrokkenheid ontstaat die tot doorlezen uitnodigt. Niet alleen tot doorlezen maar ook tot kijken. Elk hoofdstuk wordt ingeleid met een titel op een tegel tegen een sfeervol behang, waardoor het lijkt alsof je telkens een andere nostalgische kamer binnenwandelt. De illustraties bij de tekst zijn vaak minder sober. Ze zijn vooral kleurrijk en zorgen vaak voor humoristische accenten.

Leve Astrid zet een historische figuur op een eigentijds wijze in de kijker. Dat is fijn voor wie met Astrids werk en leven vertrouwd is en misschien ook wel een uitnodiging voor wie er kennis mee wil maken.